- алқа
- ет. жерг. Аралау, аунап-қунап, көңіл көтеру. Аз күн болса да Сауырдың елін а л қ а д ы ң (Қ. Толыбаев, Әсет, 185). Алқа жиын. Көп адам жиналған жиын. Жақында халықаралық «қазақ тілі» қоғамының Ақтөбе облыстық ұйымы басқармасының а л қ а ж и ы н ы өткізілді (Ана тілі, 16.10,1997, 2). Алқа сөз. Көтермелеу, мақтау сөз. – Рахмет! – деді бай. Бұл Батидың жиырма жылда естіген алғашқы а л қ а с ө з і еді (О. Бөкеев, Өз отыңды., 120).
Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі – Алматы: Мемлекеттік тілді дамыту институты. Б.Қалиев.. 2014.